مجتبی گهستونی، فعال رسانهای در یادداشتی نوشت: در حالی که گردشگری میتواند یکی از موتورهای محرک توسعه فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی کشور باشد، نشانههای فرسودگی در این حوزه، آیندهای نگرانکننده را پیشروی فعالان این صنعت قرار داده است. از ناوگان فرسوده حملونقل تا غفلت از هویت فرهنگی، از بیتوجهی به راهنمایان رسمی تا نبود زیرساختهای حمایتی، مجموعهای از چالشها نیازمند بازنگری جدی و اقدام فوریاند.
همچنین وزیر میراثفرهنگی، در نخستین نشست روسای تشکلهای راهنمایان گردشگری کشور با تشریح سیاستهای دولت در حمایت مالی تأکید کرد: «سیاست دولت بر حمایتهای غیرمستقیم متمرکز است. در این چارچوب، مصوبهای با اعتبار ۶۰ همت برای حمایت از کارگاههای کوچک در نظر گرفته شده است. از این رقم، ۱۰ درصد معادل ۶ همت به وزارتخانه ما تعلق گرفت که در دو حوزه صنایعدستی و گردشگری، شامل بومگردی و مشاغل روستایی- هزینه خواهد شد. همچنین، ۴۰ همت به استانها اختصاص یافته که استانداران مکلفاند ۲۰ درصد آن را بهطور مشخص به تشکلهای گردشگری نیز تخصیص دهند. این منابع میتواند بسیاری از مشکلات عملیاتی و خرد را برطرف کند.
فرسودگی ناوگان گردشگری؛ مانعی برای رقابت منطقهای
- ناوگان خودروهای گردشگری، بهویژه در حوزه طبیعتگردی و تورهای سافاری، از نظر ایمنی و کیفیت خدمات، توان رقابت با کشورهای منطقه را از دست دادهاند.
- تسریع در تصویب آییننامه واردات خودروهای گردشگری با معافیت گمرکی و پیشبینی سازوکارهای تأمین مالی برای نوسازی ناوگان، ضرورتی فوری است.
مرزهای ورودی؛ فرصتهایی که به تهدید بدل شدهاند
وضعیت نامطلوب خدمات رفاهی، فضای بصری و نبود معرفی مؤثر جاذبههای گردشگری در مبادی ورودی، نخستین تصویر گردشگر از ایران را مخدوش میکند.
- ایجاد مراکز اطلاعرسانی گردشگری، استفاده هدفمند از بیلبوردها و بهکارگیری راهنمایان رسمی در مرزها، میتواند تجربه ورود را به فرصتی برای جذب گردشگر تبدیل کند.
بحران تقویم تعطیلات و فشار بر زیرساختها
- تراکم سفر در ایام نوروز، توزیع نامناسب تعطیلات و فشار بر زیرساختها، موجب افزایش تصادفات و نارضایتی گردشگران شده است.
- تدوین تقویم تعطیلات با پراکندگی مناسب، افزایش تعطیلات کوتاهمدت و هدایت سفرهای گروهی به ایام غیرپیک، راهکارهایی برای مدیریت بهتر جریان سفر هستند.
هویت فرهنگی؛ از موزهای شدن تا فراموشی
-نمادهای ملی و جشنهای باستانی، بهجای تبدیل شدن به محرک سفر، به اشیای موزهای بدل شدهاند.
- بازگویی تاریخ به زبان روز، احیای جشنهای ایرانی در تقویم فرهنگی و تبدیل رویدادهایی مانند تولد کوروش به اجتماعات ملی، میتواند انسجام و تعلق نسل جدید را تقویت کند.
گردشگری آبی؛ ظرفیتهای مغفولمانده
- رودخانهها، تالابها و سواحل کشور، بهویژه در استانهایی مانند خوزستان، ظرفیتهایی بلااستفادهاند.
- جذب سرمایهگذاری داخلی و خارجی، اولویتدهی به پروژههای گردشگری آبی و دریایی و حمایت قانونی از سرمایهگذاران، میتواند این حوزه را احیا کند.
گردشگری ماجراجویانه؛ نیازمند زیرساخت آموزشی و حقوقی
- فقدان چارت آموزشی مشخص و نبود قوانین اجرایی، مانع بهرهبرداری از طبیعت بکر ایران در حوزه گردشگری ماجراجویانه شده است.
- تشکیل کمیته تخصصی، بهرهگیری از آموزشهای بینالمللی و تدوین زیرساختهای حقوقی، گامی ضروری برای توسعه این بخش است.
ساماندهی صنف راهنمایان؛ از بینظمی تا توانمندسازی
- ورود افراد فاقد کارت معتبر و آموزشهای تخصصی، موجب بینظمی در بازار کار راهنمایان شده است.
- پایبندی به آییننامه، طراحی برنامه غربالگری و هدایت این افراد به حوزههای غیررسمی مانند بازاریابی سلامت، راهکارهایی برای حفظ شأن صنف هستند.
زیرساختهای صنفی؛ نیازمند حمایت و اعتبار
- نبود فضای اداری برای تشکلهای صنفی راهنمایان، مانعی برای انسجام و فعالیت حرفهای آنان است.
- تخصیص اعتبار در بودجه ۱۴۰۵ و صدور دستور وزیر برای همکاری مدیران کل استانها، میتواند این مشکل را بهصورت بنیادین حل کند.
معافیتهای مالیاتی؛ احترام به ماهیت شغلی راهنمایان
- راهنمایان گردشگری، بهدلیل سفرهای مکرر کاری، باید از معافیتهای مالیاتی برخوردار باشند.
- الحاق عبارت «راهنمایان دارای کارت معتبر» به تبصره ماده ۴۵ قانون مالیات بر ارزش افزوده و اجرای قانون عوارض خروج از کشور مصوب ۱۳۶۴، گامی در جهت عدالت مالیاتی است.
راهنمایان؛ خط مقدم تجربه گردشگر
- سیاستگذاری گردشگری، بیش از حد معطوف به سازهها و زیرساختهای فیزیکی است و نقش راهنما و محتوای فرهنگی مغفول مانده است.
- تعریف شاخص کیفیت خدمات انسانی، ایجاد طرح ملی توانمندسازی راهنمایان و الزام به حضور راهنمای رسمی در تمام تورها، میتواند تجربه گردشگر را غنی و ماندگار کند.
این یادداشت، دعوتی است به بازنگری در سیاستهای گردشگری کشور؛ از نگاه زیرساختی تا فرهنگی، از حمایت صنفی تا ارتقاء تجربه گردشگر. راهنمایان گردشگری، نه فقط همراهان سفر، بلکه روایتگران هویت ایرانیاند. حفظ شأن آنان، حفظ اعتبار ایران در نگاه جهانی است.
انتهای پیام/
نظر شما